Εμείς: O Μουστάμπα, ο Μεχντί, οι Αλί, Αλί και τρεις Αλί, οι δύο Μοχάμεντ, ο Ιωσήφ, ο Αζίζ, ο Τζεκ και άλλοι περάσαμε μερικούς μήνες γράφοντας ό,τι μας ένοιαζε. Αυτό συνέβη αρχικά επειδή η δασκάλα μας γράφει συχνά και πιστεύει ότι κάνει καλό. Γράψαμε για αϋπνία, έρωτα, πόνο, τσάι, σύννεφα, διαβατήρια και τηγανητές πατάτες. Γράψαμε κι αυτοί που δε γνωρίζαμε αγγλικά. Γράψαμε τελικά όλοι γύρω από το στρογγυλό τραπέζι, με τσάι (με τρεις κουταλιές ζάχαρη) ή χωρίς. Ακόμα και η δασκάλα. Τα φρέσκα κείμενά μας, μετά από πολλή δουλειά, έγιναν αυτοσχέδιο φωτοτυπημένο βιβλιαράκι που κυκλοφόρησε σε εφτά αντίτυπα. Όσοι το διαβάζουν το τελειώνουν με τη μία. Μερικά κείμενα είναι σούπερ, άλλα απλά διαβάζονται. Αλλά είναι όλα αληθινά.
[Και ύστερα ήρθε ο TED]
Προκειμένου να ξαναζήσει το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και να γίνει βιβλίο, αλλά και επειδή είναι πρωτότυπο, το Heart, not shoes είναι υποψήφιο στον καταπληκτικό διαγωνισμό TEDxAthenschallenge. Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το Heart, not shoes ή να το υποστηρίξετε, τσεκάρετε τη συμμετοχή μας εδώ.
[Μα, τι είναι το HEART, NOT SHOES?]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου